درمان نازایی با آی یو آی شانس باروری را برای زوجین افزایش داده است و تاکنون نتایج خوبی را در این زمینه رقم زده است. این روش اغلب برای افرادی که تحرک اسپرم هایشان کم است نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد و احتمال لقاح افزایش می‌یابد. در این مقاله با ما همراه باشید تا ببینید که درمان نازایی با آی یو آی برای شما تکنیک مناسبی است یا خیر.
درمان نازایی با آی یو آی چگونه است؟
درمان نازایی با استفاده از این روش از طریق انتقال اسپرم شسته شده و کنسانتره به رحم فرد انجام می‌شود. در مواردی که زوجین پس از تلاش طولانی مدت موفق به فرزندآوری نشده اند، این روش استفاده می‌شود که شانس برخورد اسپرم های سالم با تخمک افزایش پیدا کند.
چه زمانی می‌توان از روش آی یو آی برای درمان نازایی استفاده کرد؟
زمانی که تعداد و تحرک اسپرم ها برای اینکه تخمک را بارور کنند کم است، از روش آی یو آی استفاده می‌شود که مستقیما اسپرم را در رحم قرار داده و شانس بارداری و لقاح افزایش می‌یابد. همچنین در خانم هایی که دچار تنگی دهانه رحم هستند نیز این روش کاربردی است و عبور اسپرم از دهانه رحم آسان تر شده، و احتمال لقاح افزایش می‌یابد.
- برای اینکه بتوان نتیجه ی مطلوبی از آی یو آی به دست آورد، باید در زمان مناسبی از سیکل زنان، این روش را انجام داد.
- 12 الی 24 ساعت بعد از تخمک گذاری، شانس باروری وجود دارد و این زمان در افراد مختلف متفاوت است، و به خصوص در افرادی که نازایی دارند، ممکن است کوتاه تر باشد. بنابراین بهتر است از این زمان کوتاه بهترین استفاده را کرد و تزریق اسپرم در طول این 12 ساعت انجام شود.
- برای اطمینان از زمان آزادسازی تخمک، پزشک از دارو های القا کننده ی تخمک گذاری استفاده می‌کند و برای تشخیص زمان مناسب، کیت تخمک گذاری و آزمایش hcg موثر است.
- با مراجعه به بهترین متخصص زنان در سعادت آباد، زمان انجام آی یو آی را تعیین می شود.
مراحل درمان نازایی با آی یو آی
برای انجام آِی یو آی چند نکته حائز اهمیت است. همانند لقاح عادی، در روش درمان نازایی با آی یو آی نیز، تخمک و اسپرم مورد نیاز است و از آنجایی که اسپرم از لوله رحم عبور می‌کند، انسداد و تنگ بودن لوله رحم باید چک شود.
✅ ابتدا پزشک کیفیت تخمک را مورد هدف قرار می‌دهد و ممکن است جهت افزایش تعدادی تخمک، دارو های محرک تجویز کند.
✅ سپس پزشک زمان تخمک گذاری را تخمین می‌زند و برای ارزیابی بهتر، آمپول HCG استفاده می‌شود که از زمان تخمک گذاری اطمینان پیدا کند. که معمولا 36 ساعت پس از تزریق آمپول، بهترین زمان جهت تزریق اسپرم است، چون شانس تخمک گذاری بیشتر است.
✅ مرحله ی بعدی، در روز انجام آی یو آی، اسپرم های مرد جمع آوری و شسته می‌شود. با این هدف که مایع منی کاهش یابد و اسپرم های مقاوم تجمع پیدا کنند.
✅ سپس از طریق کاتتر باریکی که از دهانه رحم عبور کرده و به رحم می‌رسد، اسپرم های شسته شده تزریق می‌شوند و این عمل در حدود چند دقیقه زمان بر است.
✅ در مرحله آخر، دو هفته پس از تزریق اسپرم، تست HCG جهت بررسی موفقیت آمیز بودن آی یو آی انجام می‌شود.
مزایای درمان نازایی با روش آی یو آی
درمان نازایی با استفاده از این روش از مزیت های بسیاری برخوردار است. در زنانی که به علت آندومتریوز، تخمدان پلی کیستیک، تنگی دهانه رحم، اختلال تخمک گذاری و سایر دلایل، دارای مشکل ناباروری هستند و یا در مردانی که اسپرم کم تحرک دارند؛ روش آی یو آی، میزان موفقیت در بارداری را افزایش می‌دهد. و روشی کم تهاجمی تر نسبت به روش هایی همچون آی وی اف است.
نتیجه گیری
درمان نازایی با آی یو آی از روش های اولیه جهت رفع مشکل ناباروری در خانم ها و آقایان می‌باشد. در صورتی که با تزریق آمپول و تجویز دارو های محرک، به نتیجه ای نرسیدید، گام بعدی آی یو آی و تلقیح مستقیم اسپرم به رحم زن است. که روشی کم تهاجمی است. این روش دردناک نیست و به سادگی در مدتی کوتاه انجام می‌شود. در آخر دو هفته بعد از تلقیح، می‌توان تست بارداری را انجام داد.
سوالات متداول
به طور معمول نیازی به استراحت نیست، چون اسپرم به رحم تزریق شده است. با این حال توصیه می‌شود تا چند دقیقه بعد از تزریق اسپرم، به پشت دراز بکشند.
بر اساس اینکه علت نازایی چیست، و پس از بررسی ذخیره تخمدان و کیفیت فولیکول و اسپرم و سن فرد و مدت زمان نازایی، پزشک تصمیم می‌گیر که آی یو آی چند بار تکرار شود. اگر تنها عامل نازایی، اسپرم مرد باشد، حدود 6 الی 12 مرتبه می‌توان این کار را تکرار کرد.
عوارضی ک این روش دارد، می‌تواند ناشی از مصرف دارو های محرک تخمدان باشد که منجر به سندروم OHSS می‌شود. که تخمدان بیش از حد بزرگ شده و مایع به درون شکم نشت پیدا می‌کند. و گاهی با درد همراه است.
مرحله ی تزریق اسپرم نیز گاهی با درد خفیفی همراه است، که آسیب زیادی به دهانه رحم وارد نمی‌کند.
اگر اسپرم مرد آلوده باشد، احتمال انتقال عفونت های جنسی به بدن زن وجود دارد. اگر پروستاگلندین از مایع منی به رحم منتقل شود، می‌تواند باعث مشکلاتی نظیر انقباض پی در پی رحم را داشته باشد.
عفونت و التهاب در اثر کاتتر آلوده نیز ممکن است انتقال یابد که تمامی موارد توسط پزشک و با درخواست آزمایش های متعدد و بررسی علائم، پیگیری می‌شود.